Ola amigo’s!

Inmiddels ben ik alweer 9 dagen, 3 hostels, tig kilometers te voet en verbrand tot op het bot een dag verder op mijn 3^e verblijfsbestemming in Yucatán. Na alle laatste afspraakjes met dierbaren, vrienden en fans tijdens afgelopen weken is het avontuur na uitzwaaien door moeder en broeder afgelopen woensdag dan echt begonnen! Ik kan jullie direct mededelen dat als deze dagen de toon zetten voor de overige maanden dit daadwerkelijk een tijd om nooit te vergeten gaat worden! Het is eigenlijk nu al teveel om op te noemen wat ik beleefd heb!

Direct vol gas!

Na bijna 12 uur vliegen naar Mexico City en een anderhalf uur durend drama zien te doorstaan bij de douane, kwam ik na nog een vlucht van ruim 2 en half uur midden in de nacht aan in Cancun. De tussenstop heb ik overleefd door deel 1 van 6 van het cadeautje van mijn Profource vrienden (ex-collega’s klinkt zo eng) uit te pakken en wat deed dit me goed! Koos is nu namelijk echt werkloos en had al gepland om deze nacht op het vliegveld door te brengen, maar werd vriendelijk verzocht een taxi te nemen naar mijn hostel. Eenmaal in hostel Mundo Joven aangekomen in downtown Cancun, heb ik de rest van de nacht direct in stijl doorgebracht in een hangmat op het dakterras. Voordat ik erachter kwam dat een hangmat eigenlijk perfect ligt, heb ik midden in de nacht nog hele verhalen gewisseld met de eigenaresse van het hostel, over mijn plannen en haar tips die ze mij kon geven.

Uitgeput als ik was hebben we er toch diezelfde dag nog direct een mooie dag van gemaakt, door na het ontbijt mee te pakken per ferry af te reizen naar Isla Mujeres. Dit is een eilandje gelegen in de Caribische Zee dat bekend staat om haar verbazingwekkend mooie stranden. Ik heb het eiland te voet verkend en allereerst direct genoten van al het moois dat de stranden op dit eiland te bieden hebben. En dan bedoel ik natuurlijk de palmbomen, de zee, de strandtenten met livemuziek, de parelwitte stranden…..Een betere kennismaking met het tropische gevoel is haast niet voor te stellen. Alles klopt en het gevoel dat je krijgt op deze stranden is onbeschrijfelijk. Aangezien we niet vies zijn van een fikse wandeling, heb ik de gehele kustlijn langs de Caribische Zee in de vorm van een 12 km lange “ocean walk”. En dat voor een dag waarop ik eigenlijk gepland had niets te gaan doen en bij te komen van de vlucht…. Achja, rusten doen we als we met pensioen zijn!

Meet the Maya's

Dag 2 stond volledig in het teken van een eerste kennismaking met de cultuur van de Maya’s. En niet zomaar een eerste kennismaking, maar om 7.15 uur moest ik klaarstaan voor een, volgens de eigenaresse van het hostel, tour om nooit te vergeten naar Chitzen Itza. Nou worden er hier letterlijk op nagenoeg iedere straathoek tours verkocht voor zijnde het nog net niet het bezichtigen van iedere palmboom in de omgeving, dus ik was hier al enigszins oplettend in. Chitzen Itza als 1 van de 7 wereldwonderen wilde ik graag alles van meekrijgen en dus werd ik om 7.15 uur opgepikt bij de voordeur van mijn hostel. Na alle verhalen van de mensen die ik inmiddels ontmoet heb en ook latere ervaringen is dit trouwens echt een unicum in Mexico om zo precies op tijd te zijn! De tour overtrof uiteindelijk al mijn verwachtingen! In totaal zijn we 14 uur onderweg geweest en bestond de tour uit 5 verschillende activiteiten rondom Chitzen Itza. Tijdens de haast 3-uur durende heenreis per comfortabele touringbus zijn we allereerst door drie echte Maya dorpjes gereden. Best tweezijdig eigenlijk als je met een luxe touringbus over onverharde wegen door deze dorpjes rijdt terwijl de tourguide in de bus ons wijst op een 96-jarige echte Maya die nog altijd hard aan het werk is in zijn tuintje om zijn eten te verbouwen. Je staat daadwerkelijk oog in oog met een nog altijd levensechte Maya stam, wat wij normaal alleen in films of musea zien. De tourguide in de bus was zelf ook afstammeling van een Maya familie en vermaakte ons tijdens de reis met heel veel interessante weetjes over hoe de Maya’s leven, het passeren van echte Agave plantages waar likeur van gemaakt wordt, hoe ze rekenen, hoe ze gezondheidsproblemen aanpakken, dat tequila eigenlijk helemaal niet de echte Mexicaanse likeur is maar dit zo wordt gepresenteerd om er geld aan te verdienen over de rug van de Maya’s en hoe ze genegeerd worden door de overheden etc. Omdat hij het met zoveel passie vertelde omdat het over zijn eigen volk ging zette je dit echt aan het denken over hoe de wereld tegenwoordig en elkaar zit en was alles extra indrukwekkend om te zien. Dit was dan ook de reden waarom we door echte Maya dorpjes reden, aangezien alles wat je rond Chitzen Itza zelf koopt of besteed, er geen enkele cent bij de echte Maya’s terecht zal komen. Bizar eigenlijk! Gelukkig gingen wij hier wel voor zorgen en heb ik enkele souvenirs en een eigen likeur van de echte Maya stammen gekocht.

Tijdens de heenreis heb ik Jazmine leren kennen, een Mexicaanse die nu in Chicago woont. De verhalen over hoe de Maya’s door de overheid genegeerd worden sloten volledig aan bij het beeld dat wij krijgen van Amerika in de media, maar wat zij daadwerkelijk meemaakt of hoe het daar echt is. Het was heel interessant om te horen hoe zij in Amerika leeft en wat er allemaal speelt en hoe mijn beeld rondom de USA is gevormd. Een wereld van verschil! Uiteindelijk ging het al snel onder het intense genot van een Coronaatje over reizen, de aankomende plannen, springbreak en van alles en nog wat en was zij net als vele duizenden andere Amerikaanse studenten hier gekomen voor Springbreak.

Na het passeren van de Maya dorpjes hadden we een volledig verzorgde Maya lunch in het kleine dorpje Piste, 3 kilometer weg van Chitzen Itza. Hier werden we allereerst ontvangen door een echt stamhoofd die met looprek aan kwam lopen en zijn rituelen begon te doen. Ondanks dat ik zelf vrij afstandelijk ben van alle rituelen is het toch zeer indrukwekkend om te zien dat een stam als de Maya’s inclusief hun eigen cultuur nog altijd gewoon bestaat en het dit keer geen film of nep is. De confrontatie met een echt Maya stamhoofd was stapje 1, maar toen onze guide vertelde dat er tijdens de lunch ook de mogelijkheid is om aap te eten net zoals de echte Maya’s, werd het wel heel spannend! Zoals alles vaak wordt beschreven smaakt het haast hetzelfde als kip, in dit geval 10 tandjes pittiger en met een vreemde nasmaak die ik niet kan beschrijven. Echt smakelijk zag het er ook niet uit, maar ik moest het uiteraard wel proberen! Een broodje aap bestellen zit er voorlopig denk ik niet in.

Ik denk dat ik jullie alle verhalen over de verschillende Maya ruïnes rondom Chitzen Itza voor nu maar ga besparen en de foto’s het werk moet laten doen! Het is indrukwekkend, mooi en onwerkelijk tegelijk. De tour bij Chitzen Itza begon met een rondleiding van een uur, waarna we een uur vrij spel hadden om vrijuit (crazy) foto’s te maken en de overige ruïnes rondom de Pyramide te bekijken. Feitje was wel dat er een aantal dagen in Maart zijn waarbij je 1 keer in het jaar op een bepaald tijdstip en zonlicht op de Pyramide de illusie van een slang kan zien genaamd Kukulcán.. De 4 zijden van de Pyramide tellen allen 91 treden en met het top platform meegerekend maakt dit niet zonder enige toeval 365….Laat deze jongen nou net 2 dagen te vroeg zijn voor dit jaarlijks spektakel, maar dit maakte het niet minder indrukwekkend! Met 33 graden op het kale hoofdje, open veld en een huid die alleen maar standje Nederlandse winter gewend is, was dit tevens ook de dag dat ik maar aan mijn nek hoefde te denken en het al pijn deed.

Alsof dat nog niet alles was hebben we de tour afgesloten naar een van de mooiste “cenotes”, wat ondergrondse meren zijn in grotten. Heel Yucatan ligt hier vol mee aangezien dit het vlakke gebied van Mexico is en het water zich onder de grond bevindt. Na een snelle duik uiteindekijk laat in de avond moe en voldaan teruggekomen in het hostel met een bak aan mooie ervaringen!

Once in a lifetime

Onwetend en onschuldig als ik altijd ben kwam ik er dus rond dag 3 pas achter dat het volop Springbreak tijd is in Cancún door ook te praten over de plannen van aankomende dagen met wat Franse meiden uit het hostel en eerder op de dag met een paar gasten van een prof basketbalteam uit Miami toen ik het strand op ben gaan zoeken. Of ze me zo mochten om mijn lengte of iets anders, geen idee maar uiteindelijk heb ik de hele middag met deze gasten gechilled op de stranden van Cancún en hebben we uiteindelijk gegevens uitgewisseld om een keer in Miami te meeten (die staat alvastJ). Oscar die van origine uit Puerto Rico komt en vrijwel heel zijn leven de stranden van Miami gewend is kon mij vertellen dat je geen mooiere stranden gaat vinden dan die in Cancun aan de Caribische Zee en hij bij de zesde keer het nog steeds geweldig vindt. Nou vond ik het beeld van de stranden zelf al bizar mooi en de tropische sfeer proef je overal, maar als een toffe gozer uit Miami dit ook nog eens beaamd weet je dat het echt zo is. Helaas kon ik het alleen maar vergelijken met het strand van Ouddorp en Hoek van Holland en die strijd was aardig snel gestreden.

Onder het mom van “once in a lifetime” heb ik teruggekomen in het hostel een uurtje van tevoren nog toegezegd om mee te gaan naar een echte springbreak party in hotel Palazzo aan het strand van Cancún in Zona Hotelaria. Samen met de 4 Franse meiden en een Mexicaan uit het hostel gingen we vol goede moed op pad en was het voor iedereen de eerste keer echt springbreak meemaken. Voor degenen die niet weten wat Springbreak inhoudt, laat ik dit graag aan hun eigen verbeelding of Google skills over en zal ik de foto’s niet allemaal in deze blog zetten. We houden het op een geslaagd feestje…..Vrijwel alle Amerikaanse studenten komen in deze periode richting steden als Cancún om de komst van de lente te vieren in hun vakantie. Aangezien Cancun bekend staat om een van de mooiste kustlijnen ter wereld en er zich een zone bevindt van ca. 15 km met alleen maar exclusieve resorts, hotels en stranden is Cancun zeer geliefd om springbreak te vieren. Dit heb ik geweten! Wat een topavond en zeker een ervaring om voor altijd mee te nemen.

Belize, Guatemala en Honduras: Here we come!

Alsof alles samenviel was ik de volgende ochtend, of eigenlijk 3 uurtjes later, iets minder fit dan de andere dagen en begon het na 4 dagen volle zon en 30-33 graden ineens bizar hard te regenen. Ik weet nu ook wat echte regen is en ik kon er nog van genieten ook! Deze laatste dag in Cancun heb ik dan ook gebruikt om even mijn rust te pakken na deze dagen en ook direct mijn reis verder te plannen! Ik had alleen Cancun voor 4 dagen vaststaan dus dit was hard nodig ook, aangezien alles in de omgeving bommetje vol was geboekt door Springbreak. Het ziet er nu naar uit dat ik mijn reis door de rest van Mexico, Belize, Guatemala, tot aan mijn eerste stop in Honduras helemaal heb uitgestippeld. Wat krijg je een zin om door te reizen als je dit doet zeg! Uiteraard hebben we alleen het hostel in de volgende bestemming geboekt, maar wat gaan de aankomende weken mooi worden!

Oog in oog met Jack Sparrow

Dag 6 zijn we per bus afgereisd naar Tulum, een kleiner plaatsje ten Zuiden van Cancun maar ook aan de kust gelegen. Daar vroeg in de middag aangekomen per bus heb ik het er direct van genomen en heb ik een 12 kilometer lange wandeling gecombineerd met het bezoeken van de Maya ruïnes van Tulum. Sommigen vinden deze nog mooier dan Chitzen Itza omdat ze direct aan de kust liggen en dit echt een sprookje oplevert. Voor wie Pirates of the Carribean heeft gezien: het lijkt net of Jack Sparrow ieder moment met zijn schip aan kan komen varen. Laat het nou ook net toevallig de kust van de Caribische zee zijn. Een feit is dat dit echt bizar mooie plaatjes heeft opgeleverd! Aangezien het de dag van mijn doorreis was kwam ik hier aan rond zonsondergang. De prijs ligt dan heel slim ook een stuk hoger, maar dat had ik er graag voor over.

De Caribische Zee van een andere kant bekijken

Dag 7 en 8 stonden in het teken van het bezoeken van het plaatsje Playa del Carmen en het eiland San Miguel de Cozumel. Playa del Carmen is een plaats dat eigenlijk buiten de boot valt vergeleken met alle andere bestemmingen en het staat hier volledig in het teken van luxe, winkelstraten en luxe stranden en strandtenten. De stranden daarentegen zijn weer adembenemend en na Playa del Carmen te voet verkend te hebben, hebben we de dag afgemaakt op het strand en met een eerste echte Mexicaanse versnapering in een goed restaurant in de vorm van een Chicken Burrito. Ik merk nu al dat ik verslaafd raak aan het Mexicaanse eten, terwijl dit een wereld van verschil is met hoe ik gewend was te eten. Laten we nou ook aan de andere kant van de wereld zitten, dus we nemen het er van!! Als jullie me bij thuiskomst niet meer herkennen geven we gewoon het eten de schuld!

Dag 8 ben ik vanuit Tulum, waar ik nog altijd in het hostel zat, wederom afgereisd naar Playa del Carmen om daar de ferry te pakken naar het eiland Cozumel. Dit had niet zomaar een reden, maar deze dag heb ik voor het eerst in mijn leven gesnorkeld en op wat voor een plek!! Ik had nu meerdere dagen van de stranden en de mooie zee genoten, maar zoals Bassie ons geleerd heeft: Dan zie je alleen nog maar het oppervlak! Op 3 verschillende plekken in de Caribische Zee hebben we gesnorkeld om zo tropische vissen, koraal, maar ook verlaten en verloren Maya standbeelden te spotten. Het was iets wat ik altijd al wilde doen en op deze locatie was het de ideale kans! Nacho, onze grappige Mexicaanse amigo voer ons in zijn bootje met glazen bodem naar de meest mooie plekjes rondom het eiland. Voldaan en wel kwam ik hier van terug om weer 2 uurtjes terug te moeten reizen naar Tulum.

De tropen doen me goed!

Inmiddels uitgecheckt en wel grotendeels deze blog geschreven in de bus op weg naar Valladolid, waar ik maar 2 nachtjes zal blijven om Valladolid zelf, de bezienswaardigheid Ek-Balam en het stadje Cobá te gaan bekijken. Inmiddels heb ik de blog afgeschreven op de avond na aankomst in Valladolid en heb ik deze dag besteed om er een cultureel dagje van te maken. Valladolid staat bommetje vol van de musea, pleintjes en culturele kerkjes die zeker rond nu rond Pasen volledig tot zijn recht komen. Op alle pleinen worden er rond deze tijd evenementen georganiseerd en ik moet zeggen dat Pasen er hier toch wel wat anders aan toe gaat dan bij ons. Geen eieren, geen chocolade, geen paashaas, maar kinderen die elkaarmet een kruis op de rug met touwen op de rug slaan tijdens oefeningen voor podiumoptredens die overal in de buurt van kerken worden gehouden. Een aardig crazy beeld als je het vergelijkt wat het grote gros in Nederland gewend is met Pasen. Zo een cultureel dagje breekt in ieder geval lekker de week en is ook deze doorreis dag toch weer nuttig besteed!

Op deze manier heb ik Yucatan al aardig eer aan gedaan en zal ik daarna een grotere afstand naar het zuiden afreizen richting Chetumal. In de bus ben ik er trouwens achter gekomen hoe het mogelijk is om met non-stop 30+ graden toch kou te hebben gevat. Een vrouw had namelijk al kuchend en proestend ruzie met de bestuurder over de airco waar de ijsberen nog van weg zullen rennen. Uiteraard zit iedere toerist gewoon in zijn korte broek en shirtje in de bus…….Ik dacht dat het aan mij lag om kou te vatten in Mexico, maar 1 van de truien zit nu in ieder geval ook weer bovenin de backpack! Van gezond en wel naar hoofdpijn, kou gevat te hebben, verbrand te zijn tot op het bot, muggenbeten waar je bang van wordt in slechts 8 dagen…… We hebben het nu al allemaal uitgespeeld, maar het betekent wel één ding: Het avontuur is begonnen en we are in Mexico amigoooooo’s!

Voor nu ga ik jullie verlaten en hoop over een weekje weer bij jullie terug te zijn met de volgende avonturen. Voor degenen die me missen: je kan altijd een berichtje sturen of extra foto's aanvragen, dan zal ik laten weten of ik je ook mis (afhankelijk van de afzender ;) Voor nu op naar de rest van Yucatán en Mexico en bij mijn volgende blog waarschijnlijk in Belize aangekomen!

Xx Pretty Ricky